به گزارش خبرگزاری حوزه،حجت‌الاسلام سید یاسر تقوی در صفحه مجازی‌اش نوشته است:
آدم‌ها را زیاد جدی نگیرید. یک روزی حالشان خوب است، یک روز بد. در دوره‌ای از زندگی شاد و شنگول‌اند، در دوره‌ای دیگر مأیوس و افسرده. امروز چیزی می‌گویند، فردا در ردّ آن سخن می‌گویند. یک روز رادیکال‌اند، یک روز محافظه‌کار. خلاصه انسان است و تغییر و تحولاتی که در زندگی و روح و روان خود تجربه می‌کند. کم‌تر کسی است که با التهابات زندگی دگرگون نشود. پای حرفش را بماند. عوض نشود. زیرآب تمام باورهای گذشته‌اش را نزند. این عوض شدن می‌تواند نشان از بلوغ باشد و یا می‌تواند بیان‌گر ابتذال و رکود و حتی خستگی.
تغییر نسبت آدم‌ها با جمهوری اسلامی هم تابع همین مسأله است. مثلا طرف پس از چهل سال سرخورده شده است، سرخوردگی‌اش را تبدیل به نظریه می‌کند. اگر رویکرد مذهبی داشته باشد، برای این سرخوردگی مستندات قرآنی و روایی نیز پیدا می‌کند. نهایت امر هم می‌گوید تا همه سرخورده نشویم امام زمان نمی‌آید! آن یکی زندگی‌اش را در جهاد و مبارزه گذرانده است، دین و حیات بشری را چیزی جز مبارزه تا دست‌یافتن به اهداف بلند خود نمی‌داند. او هم به آیات و روایات استناد می‌کند و شرط ظهور را، بیداری مجاهدان اسلام در سراسر عالم می‌داند.
خیلی از ضدانقلاب‌ها و یا بی‌تفاوت‌ها (به خصوص در حوزه) به این دلیل که کسی تحویل‌شان نگرفته، ضدانقلاب و یا بی‌تفاوت شده‌اند. خیلی از انقلابی‌ها هم چون هنوز در مسائل گوناگون شخصی و اجتماعی به تنش و درگیری با جمهوری اسلامی نرسیده‌اند انقلابی مانده‌اند. خیلی‌ها هم این وسط کاسبند. نان هر طرف چرب‌تر بود همان طرف غش می‌کنند.
در این میان، من و شما، صبح تا شب با سیلی از اخبار، روایت‌ها، تحلیل‌ها، نظریات علمی و تحرکات اجتماعی مواجهیم که گمان می‌کنیم جدی و ناشی از تأملات آدم‌هاست. غافل از اینکه غالب آن‌ها بیش از آنکه منشأ علمی مشخصی داشته باشند، ناشی از شرایط روانی و زیستی آن‌ها هستند. آدم‌هایی که ممکن است چهار صباح دیگر حرفشان عوض بشود، اما ما از سر هیجانات و عواطف شبیه به هم، متأثر شده‌ایم و مسیر زندگی‌مان را تغییر داده‌ایم. مراقب باشیم. آدم‌ها را زیاد جدی نگیریم. حتی نگارنده این سطور را. البته اگر با تسامح او را از آدم‌ها می‌دانید!
پ ن: نسبت آدم‌ها با دین هم همین‌گونه است. فارغ از احوال آدم‌ها اهل دقت و مطالعه باشیم.
